خنثی !

در یک عصر جمعه که هوا سرخابی ست و فضا با صدای پرندگانی که دور می شوند، رو به خاموشی می گذارد؛ من چشمانم را می بندم؛ به روزهای رفته فکر می کنم، به آدم هایی که رفتند، به لحظه های شادی که خاطره شدند و به همه ی دلخوشی هایی که پَر کشیدند، دور شدند ُ رفتند برای همیشه ... غم انگیزترین موزیکی که در گالری دا خنثی !...

این روزها بواسطه ی ایام نوروز و ناتوانی ام در بهانه آوردن برای بیرون نرفتن و در جمع حاضر نشدن، یک آدم اجتماعی و " خوب " ( در حقیقت نسبی آن ! ) شده ام. مدت ها بود در هیچ جمعی حاضر نشده بودم و همین کناره گیری از جمع، از من یک آدم ترسو ساخته بود. کم کم ترسم از اجتماع از بین رفت و حالا خیلی معمولی رفتار خنثی !...

خنثی !...